Begin mei werd voor het eerst in Nederland een unieke autotest gehouden: de Nationale Rouwautotest. In het Brabantse land, over snelwegen, dorpspleintjes en rivierdijken, testte een team van vijf ervaren uitvaartrijders de nieuwste modellen van Lincoln, Cadillac en Chrysler.
Artikel uit uitvaartmedia.com, Productspecial
Autorijden in Nederland betekent heel vaak vooral stilstaan. De fileberichten elk half uur op de radio getuigen daar voortdurend van. Maar op de stille wegen van het Brabantse platteland is daar weinig van te merken. De bijna uitgestorven wegen, het licht briesje, de voorjaarszon die duidelijk aan kracht begint te winnen, het zijn de ideale omstandigheden voor een ontspannen autoritje. Als het een fim zou zijn, zou nu op de achtergrond de muziek van Easy Rider klinken, terwijl we zacht over
het asfalt zoeven: ‘Get your motor running, head out on the highway, looking for adventure in whatever comes our way’. De koeien grazen onverstoorbaar verder als het bijzondere konvooi langs suist, maar mensen draaien bijna hun hoofd van hun romp van verbazing. Zoiets hebben ze nooit eerder zien passeren: drie nagelnieuwe fonkelende lijkwagens, achter elkaar aan, begeleid door een Amerikaanse slee. Een cent voor hun gedachten.
De Chrysler 300c:
aanzienlijk korter dan de Cadillac en Lincoln.
Verbaasde voorbijgangers
De verbazing van voorbijgangers is niet verwonderlijk. Deze uitvaartstoet is ook echt een bijzonder gezicht. Het is ook een bijzondere gelegenheid. Een van de weinige keren dat de nieuwste Chrysler 300c, de nieuwste Cadillac DTS Superior 2006 en de laatste versie van de Lincoln Town Car samen te zien zijn. De auto’s zijn voor deze dag ter beschikking gesteld door Marc van Ravensteijn Uitvaartmobiliteit ter gelegenheid van de eerste Nationale Rouwautotest. Bij een test hoort natuurlijk ook een testteam. Daarvoor is een deskundig en onafhankelijk team van chauffeurs uitgezocht om voor het vakblad Uitvaart de auto’s te onderwerpen aan een uitgebreide test. In drie teams zullen ze telkens een andere auto onder de loep nemen op gebruiksgemak, rijgemak, wegligging en andere relevante zaken. De broers Marco en Hans van Leusden, uitvaartondernemers uit Ochten, vormen het eerste team. Verknocht aan hun eigen zestien jaar oude Oldsmobile (‘hij loopt als een naaimachine’) zijn ze toch wel benieuwd naar wat er voor nieuws onder de zon is. Het tweede team is een afvaardiging van Van der Stappen uit Geldrop: Roy Pothuizen, verantwoordelijk voor de vloot van meer dan zeventien auto’s van Van der Stappen, en fulltime chauffeur Frans Bierens. Hoewel gewend aan Mercedes, Chevrolet, Buick en Lincoln gaan de ogen van Pothuizen toch twinkelen bij het zien van de nieuwe Chrysler. Het derde team bestaat uit Dirk van Vuure jr (Van Vuure Hilversum/IRU Internationaal Rouwtransport) en de verslaggever van Uitvaart.
Van Vuure zweert voor het werk bij de Volvo. Hij heeft – net als zijn vader – privé de nodige race-ervaring, dus het belooft een mooie dag te worden.
Gebruiksgemak en draaicirkel Productspecial
Aan het begin van de dag worden duidelijke afspraken gemaakt: drie teams rijden telkens in een andere auto, wisselen op een stopplaats ervaringen uit en gaan verder in een andere auto. Zo kunnen Chrysler, Lincoln en Cadillac objectief vergeleken worden. ‘Waar let je op bij een nieuwe rouwauto’, komt tijdens de voorbespreking ter sprake. Hans van Leusden (met de nodige ervaring uit een vorige carrière als vrachtwagenchauffeur): “Het gaat om comfort, hoe de auto zit en hoe het overzicht vanuit de bestuurdersplaats is.” Van Vuure voegt daaraan toe dat het ook om het gebruiksgemak gaat. “Hoe gaat de kist erin, hoeveel spullen kun je meenemen?”
Aan het begin van de dag worden duidelijke afspraken gemaakt: drie teams rijden telkens in een andere auto, wisselen op een stopplaats ervaringen uit en gaan verder in een andere auto. Zo kunnen Chrysler, Lincoln en Cadillac objectief vergeleken worden. ‘Waar let je op bij een nieuwe rouwauto’, komt tijdens de voorbespreking ter sprake. Hans van Leusden (met de nodige ervaring uit een vorige carrière als vrachtwagenchauffeur): “Het gaat om comfort, hoe de auto zit en hoe het overzicht vanuit de bestuurdersplaats is.” Van Vuure voegt daaraan toe dat het ook om het gebruiksgemak gaat. “Hoe gaat de kist erin, hoeveel spullen kun je meenemen?”
“De draaicirkel is ook belangrijk, bijvoorbeeld bij de toegang tot veel begraafplaatsen”, zegt chauffeur Frans Bierens. En dan is er nog de uitstraling die een auto moet hebben, de verkrijgbaarheid van nieuwe onderdelen en de natuurlijk de kosten: van aanschaf, van onderhoud en van gebruik. Zo komt het testteam tot een heel aantal criteria. Tijd om de proef op de som te nemen.
Lincoln Town Car 8 cilinder/4,6 liter motor Heavyduty chassis, kunststof body Afstandbediening Centrale vergrendeling Elektrische vloer Achterwielaandrijving Laadruimte (lxbxh): 295 x 114 x 90
Chrysler 300c (gebouwd bij Carat België) 6 cilinder/3,5 litermotor Afstandbediening Centrale vergrendeling Achterwielaandrijving Metalen deuren Laadruimte (lxbxh): 238 x 98 x 81
Cadillac DTS Superior 2006 8 cilinder/4,6 liter motor Voorwielaandrijving Heavyduty chassis, kunststof body Afstandsbediening Centrale vergrendeling Elektrische vloer Op afstand te starten Laadruimte (lxbxh): 295 x 114 x 90
Meningen verdeeld
Bij de showroom van Van Ravensteijn Uitvaartmobiliteit in Oss staan de wagens al klaar. De testteams bekijken de auto’s van alle kanten. Over de Chrysler zijn de meningen verdeeld. Indrukwekkend, maar iemand noemt het ook een ‘pooierbak’. Roy Pothuizen: “Door dat massale heeft het iets weg van de auto’s uit een Batmanfilm.” “Het front heeft geen uitstraling”, zegt Hans van Leusden. Cadillac en Lincoln ogen duidelijk vertrouwder. De Chrysler is aanzienlijk korter. Het model is als lijkwagen 50 centimeter verlengd, maar dan nog is hij 70 centimeter korter dan de andere auto’s. In deze Belgische uitvoering heeft de wagen een grijs interieur met goudkleurige strips binnenin. Het geluid van de stationair draaiende Chrysler roept bewondering op, of beter gezegd, het gebrek aan geluid. Marco van Leusden legt zelfs even zijn oor op de motorkap om te horen of de Chryslermotor wel draait. Bijna onhoorbaar, terwijl de Cadillac ernaast op geruime afstand hoorbaar is.
Ruimte is een belangrijk selectiecriterium, zo blijkt, want iedereen kijkt direct onder de laadvloeren hoeveel ruimte daar nog is voor een schaarwa- gen of verzorgingskoffer. De Lincoln is verhoogd met het oog op bloemen, die zo makkelijker mee kunnen. Het door Van Ravensteijn ingebouwde hearsedeck zorgt er bovendien voor dat een brancard netjes de auto in kan rollen zonder de auto te beschadigen. Volgens een van de leden van het testteam heeft de Lincoln een ‘dikke neus en klassieke uitstraling’.
Foto 1: Chrysler 300c – ‘Door dat massale heeft het iets weg van de auto’s uit een Batmanfilm’.
Foto 2: Cadillac – ‘Amerikanen hebben natuurlijk wel uitstraling’.
Foto 3: Lincoln – ‘Dikke neus en klassiek’
Traagrijdend konvooi
Nadat iedereen een beetje gestoeid heeft met het in- en uitbrengen van brancards gaan we op weg: door Oss, over de snelweg, door een klein dorpje met drempels en rotondes en vervolgens over een dijkje naar het stadje Megen. Op de snelweg veroorzaken we onbedoeld nog een korte file, als de auto met de fotograaf half uit het raam hangend op de linkerrijstrook het traagrijdende konvooi passeert. Na een paar fotosessies wil Van Vuure wel eens weten wat de Cadillac onder de motorkap heeft. Hij accelereert, schiet de linkerrijstrook op en gaat er in volle vaart vandoor, de anderen al snel achter zich latend. “Hij wil wel…”, is zijn commentaar. “Het interieur is heel mooi. Amerikanen hebben natuurlijk wel uitstraling.”
Bij de eerste stop wisselen de teams van auto. De Chrysler loopt fantastisch, maar stuurt wel zwaar, meldt Frans Bierens. De Lincoln stuurt juist heel direct, vindt Marco van Leusden. De motor loopt rustig, het zicht en het comfort is goed, maar de vering is aan de stugge kant.
Onderweg wisselen de testteams van auto.
Smalle straatjes en drempels
Dat laatste wordt goed getest op de volgende etappe. Op weg naar het stadje Megen rijden we door een klein Brabants dorpje. Smalle straatjes met drempels, af en toe een rotonde. Dirk van Vuure test de wegligging van de Chrysler door één rotonde in hoog tempo drie keer te nemen – tot verbijstering van een paar moeders die net hun kind van school komen halen. Als we even later weer stoppen voor een fotosessie en om van auto te wisselen, heeft iedereen weer nieuwe ervaringen om door te vertellen. “Met de Cadillac voel je meer oneffenheden”, vertelt Marco van Leusden. “Hij veert nog lang na. En er je voelt in vergelijking met de Lincoln een groot verschil tussen voor- en achterwielaandrijving.” Het zware stuur van de Chrysler vindt Van Vuure niet onprettig. “Het geeft een groter gevoel van controle. Hij rijdt goed, ligt strak in de bochten, ik zou ’m zo meenemen.”
Balans opmaken
Na nog een etappe in weer een andere auto moet iedereen de balans opmaken. We hebben drempels genomen, in volle vaart over de snelweg gereden, rotondes gerond, voorzichtig tussen paaltjes door gemanoeuvreerd. Maar welke auto is het nu helemaal? De Chrysler heeft een pittige motor, maar stuurt te zwaar (‘net of de stuurbekrachtiging kapot is’) en lijkt van achter ‘net een stationwagen’. De Lincoln is stug in de vering, maar tegelijk de ‘meest Amerikaanse van de drie’. En de Cadillac deint te lang na het nemen van een hobbel, maar heeft wel weer een ‘luxe, moderne afwerking’. Lastig, lastig. Uiteindelijk blijkt de keuze toch vooral een conservatieve, en ingegeven door wat de testrijders denken dat de meeste men- sen zal aanspreken. Het wordt de Lincoln (2x) en de Cadillac. De testrijders wijzen unaniem de Chrysler af. Die is duidelijk een stap te ver. Of, zoals Van Vuure zegt: “De Chrysler is meer voor de funfactor.”
(foto’s Henri Janssen)
En de winnaar is…
Dirk van Vuure (links) kiest de Lincoln. “De Lincoln is het beste inzetbaar. Het is niet de mooiste auto, maar hij is tijdloos. Altijd goed dus. De Chrysler is meer voor de funfactor.”
Marco en Hans van Leusden (midden) kiezen de Lincoln. “De Lincoln biedt in vergelijking met de Cadillac meer overzicht via de spiegels, heeft een rustiger motor en een directer stuur. Hij is wel stugger in de vering.”
Frans Bierens en Roy Pothuizen (rechts) kiezen de Cadillac. Frans: “De Cadillac zit perfect. Het is echt voor staatsievervoer en over tien jaar is het nog net zo statig.” Roy: “Maar als de Chrysler een andere kleur had en meer ruimte achterin…”
www.uitvaartmedia.com mei 2006 • Uitvaart
